Σαν σήμερα κάποιοι πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε ελεύθεροι. Η Ελλάδα του 1821 ενάντια στη πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το κόκκινο φαβορί ενάντια στο αουτσάιντερ με τα μπλε. Κάτι σα τον τελικό του FA Cup το 1988 μεταξύ Liverpool και Wimbledon.
Η μάχη ξεκίνησε παράλληλα στο παλαιό Wembley και στα Δερβενάκια. Από τη μία η πανίσχυρη αρμάδα του Kenny Dalglish που σαν άλλος Δράμαλης έβλεπε τον ταλαιπωρημένο στρατό της Wimbledon υπό της οδηγίες του Bobby Gould (Ιωάννης Καποδίστριας) να διψάει για δόξα. Την ίδια δίψα για απελευθέρωση που είχε και ο Ελληνικός στρατός.
Η Crazy Gang της Wimbledon είχε προετοιμαστεί να δώσει την μάχη της ζωής της, όπως την ίδια μάχη προετοίμασε πριν χρόνια η φιλική εταιρεία. Vinnie Jones, Dennis Wise και John Fashanu ήταν έτοιμοι για όλα, και το σύνθημα ελευθερία ή θάνατος ακουγόταν από τα αποδυτήρια. Ενώ όλοι πίστευαν πως η προσπάθεια των Dons θα ήταν άκαρπη (όπως έτσι πίστευαν και για την Ελληνική επανάσταση), ήρθε ο Lawrie Sanchez και κάρφωσε το γκολ στο 38 όπως ο Παπαφλέσσας κάρφωνε με τη χαντζάρα του τον Τούρκο κατακτητή.
Η μάχη κράτησε μέχρι αργά το βράδυ, αλλά στο τέλος και στις 2 περιπτώσεις νικητές ήταν οι μπλε. Ο αρχηγός Dave Beasant ύψωσε το πολυπόθητο τρόπαιο στον Λονδρέζικο ουρανό όπως ο Κολοκοτρώνης το σπαθί του μετά την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς. Τα πανηγύρια ήταν έξαλλα διότι οι μεν κέρδισαν τον πρώτο μεγάλο τίτλο της ιστορίας τους ενώ οι δε την ανεξαρτησία τους μετά από σχεδον 400 χρόνια. Δυστυχώς η συνέχεια δε θα ήταν το ίδιο καλή καθώς Wimbledon και Ελλάδα χρεοκόπησαν.
ΥΓ. ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΑΛΛΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ VINNIE JONES.
ΥΓ. 2 Αναμένουμε από εσάς να κάνετε τις δικές σας συγκρίσεις ποδοσφαιριστών με ήρωες της επανάστασης του 21. Η καλύτερη ιδέα κερδίζει μια μπύρα από εμάς!
Comments