Έπειτα από 24 χρόνια φαίνεται πως τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει και πως οι μαύροι προπονητές δεν παίρνουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους λευκούς. Σε αντίθεση βέβαια με τους παίκτες, της Chorley ο Andy Preece, έχει φτάσει τα 750 ματς σε πάγκους ομάδων, όμως ακόμα θεωρεί πως δεν έχει πάρει την ευκαιρία αλλά και την αναγνωρισιμότητα που του αξίζει.
Ο Preece αγωνίστηκε ως επιθετικός σε αρκετές ομάδες, όπως οι Stockport County, Blackpool, Bury, αλλά και στη Crystal Palace, με την οποία αγωνίστηκε και στην Premier League τη σεζόν 1994-95. Από τότε έχει καθίσει στον πάγκο αρκετών ομάδων, έχοντας μάλιστα ένα διόλου άσχημο 40% ποσοστό νικών! Μάλιστα ο άνθρωπος που πρότεινε να αναλάβει την πρώτη του ομάδα το 1999, την Bury ήταν ο μύθος των Αγγλικών πάγκων, ο πολυαγαπημένος μας Neil Warnock. Ακόμα και τότε, υπήρχε μόλις ένας μαύρος προπονητής σε πάγκο ομάδας της Premier League (ο Ruud Gullit στη Newcastle).
Έπειτα από 24 χρόνια φαίνεται πως τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει και πως οι μαύροι προπονητές δεν παίρνουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους λευκούς. Σε αντίθεση βέβαια με τους παίκτες, το ποσοστό των οποίων έχει ανέβει στο 43% στις επαγγελματικές κατηγορίες. Δε νομίζουμε πως χρειάζεται να αναφέρουμε πετυχημένα παραδείγματα, είναι τουλάχιστον περιττό. Το θέμα όμως είναι το γιατί μπορεί οι μαύροι προπονητές να μη μπορούν να έχουν ίσες ευκαιρίες.
Εφόσον είχαμε την απομάκρυνση του Vieira αλλά και αυτή του Paul Ince από τον πάγκο της Reading, αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόλις 3 μαύροι προπονητές στις 92 ομάδες των τεσσάρων πρώτων κατηγοριών. Αυτοί είναι ο Vincent Kompany της Burnley, ο Darren Moore της Sheffield Wednesday και ο Liam Rosenior της Hull City.
Σε αυτό σίγουρα δεν βοηθάνε τα φαινόμενα ρατσισμού τα οποία δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί από τα Αγγλικά γήπεδα. Ο ίδιος ο Preece, τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής, είχε πέσει θύμα ρατσισμού. Ως παίκτης της Blackpool παραλίγο να βρεθεί στα χέρια με έναν φίλαθλο που ξεστόμισε κάποια απρεπή σχόλια, ενώ ως προπονητής περίμενε μέχρι να απομακρυνθεί ένας φίλαθλος από το γήπεδο λόγω των σχολίων που είχε κάνει.
Ο Preece πιστεύει πως παρότι ο κόσμος πλέον θεωρεί τους μαύρους ως πολύ καλούς αλλά και ταλαντούχους παίκτες, δεν μπορεί όμως να τους θεωρήσει ως ηγέτες και για αυτόν τον λόγο, η παρουσία τους σε πάγκους μεγάλων ομάδων είναι σχεδόν μηδαμινή. Το αν είναι αυτός ο κανόνας ή όχι, θα αφήσουμε να το δείξει η ιστορία. Το μόνο σίγουρο είναι το ότι όλοι οι προπονητές θα πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος και από οτιδήποτε άλλο μπορεί να τους διακρίνει.