Η Brentford όπως ξέρετε το Σάββατο κέρδισε τον τελικό των Play-off της Championship με 2-0 την Swansea και του χρόνου θα αγωνίζεται στην Premier League. Αν ακολουθείτε την σελίδα της Brentford στο Instagram θα είδατε την συγκεκριμένη φωτογραφία που δείχνει ένα συμπαθέστατο αγοράκι να κρατάει το τρόπαιο του νικητή. Το όνομα του χαμογελαστού φίλου μας είναι Woody, είναι από τους πιο αγαπητούς φίλους της Brentford και σήμερα θα σας μιλήσουμε για την ιστορία του.
Ο Woody λοιπόν είναι ένα 8χρονο αγόρι με σύνδρομο Down ο οποίος δεν μπορεί να μιλήσει παρά μόνο στη νοηματική, με κάποιες λίγες λέξεις και φυσικά με το πανέμορφο χαμόγελο του. Πριν 4 χρόνια έκανε μία εγχείρηση στην καρδιά η οποία του επέτρεψε να ζήσει μία κανονική ζωή παίζοντας ποδόσφαιρο που τόσο πολύ αγαπούσε.
Όταν όμως η μητέρα του τον πήγε στην τοπική ομάδα πριν 2 χρόνια, ο προπονητής τον απέρριψε και το ίδιο βράδυ η μητέρα απογοητευμένη μοιράστηκε την συγκεκριμένη αδικία στα social media. Η είδηση ανέδειξε την καλή πλευρά των social media και μέσα από την απήχηση που είχε, η ομάδα έμαθε πως ο μικρός Woody είναι οπαδός της Brentford και του έκανε δώρο μία ξεχωριστή μέρα. Ο Woody λοιπόν την επόμενη μέρα συνόδεψε τους παίχτες της Brentford στο γήπεδο και έπαιξε και λίγο στο χορτάρι του Griffin Park φορώντας τη νέα του φανέλα με το νούμερο 6 και το όνομα Woody στην πλάτη. Η μητέρα του περιέγραψε την συγκεκριμένη μέρα ως την καλύτερη μέρα στη ζωή του.
Από τότε και μέχρι να μας χτυπήσει την πόρτα o Covid, η ομάδα αγκάλιασε τον Woody, τον είχε καλέσει σε πολλά ματς και μάλιστα σε ένα εκ των οποίων μίλησε και ο Peter Crouch μαζί του. Η μητέρα του λέει πως όποτε είναι στο γήπεδο ο Woody είναι η καλύτερη στιγμή στην εβδομάδα του. Τέλος, το γήπεδο τον έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην λογοθεραπεία του, καθώς αναγνωρίζει τα συνθήματα των οπαδών και προσπαθεί να τα αντιγράψει, πράγμα που όσοι γνωρίζετε από λογοθεραπεία είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Ο Woody με τον προπονητή της Brentford, Thomas Frank
Και κάπως έτσι από εκεί που ένας προπονητής ομάδας απέρριψε τον μικρό Woody, βρέθηκε μία μεγάλη οικογένεια να τον αγκαλιάσει και να τον κάνει να νιώσει ένα με αυτή. Και η χαρά στο πρόσωπο του όταν του έδωσαν οι παίχτες το κύπελλο το Σάββατο είναι ο πραγματικός λόγος που αγαπάμε το ποδόσφαιρο και δε θα σταματάμε να λέμε πως είναι κάτι παραπάνω από ένα άθλημα.
Και επειδή κάπου πρέπει να πάει και μία κερασμένη μπύρα από εμάς ,αυτή θα την δώσουμε στην μητέρα του Woody, η οποία είναι η αφανής ηρωίδα της ιστορίας μας. Σας προτρέπουμε να δείτε και το βίντεο με την ιστορία του Woody παρακάτω, μιας και το χαμόγελο του Woody είναι αυτό που μας έφτιαξε τη μέρα και είμαστε σίγουροι πως θα κάνει το ίδιο και σε εσάς.